شعر ۸۱۶
چه کسی مست زمیخانه برون کرده مرا
دلق آلوده به می بر تن من کرده چرا
ساقی و ساغر و آن دلبر و دلدار چرا
درپی مطرب و می رانده ز میخانه مرا
رانده بودندزمحراب که میخواره شدی
راندنم از می و می خانه پی یار چرا
یاردر خانه و میخانه و مسجد همه جا
من به میخانه وتو مسجد و آن یارکجا
عاقبت بر سر بازار به دارم به بزنند
که چه ناپاک ز میخانه به محراب چرا