شعر ۷۹۹
گرد این عالم بسی گردیده ایم
از نکو رویان نیکویی دیده ایم
خیمه ای از دل به دلبر داده ایم
آتشی از عشق در جان کرده ایم
انجمن ها بهر دل ها دیده ایم
خون دلها بهر گل ها خورده ایم
بلبل جان را ز گل پر داده ایم
پیش گل از آه جان سر داده ایم
قصه یوسف ز کنعان گفته ایم
داغ هجران از ذلیخا سفته ایم
داستان شیخ صنعان رانده ایم
چارصدمرد ازمریدان خوانده ایم
سوختن چون شمع را آورده ایم
آتش اندر بند بند ش گفته ایم
چون سخن از عشقهاوارانده ایم
آنچه عشاق گفته اندما گفته ایم