شعر۱۶۵
دل افروخته ام مسکن و ماوای توشد
سر سودا زده ام دامگه دام تو شد
قلب شوریده من خنجر مژگان توشد
قبله و کعبه من جلوه رخسار توشد
شعر۱۶۵
دل افروخته ام مسکن و ماوای توشد
سر سودا زده ام دامگه دام تو شد
قلب شوریده من خنجر مژگان توشد
قبله و کعبه من جلوه رخسار توشد