شعر ۶۵۷
تخت و بخت و رخت آن دخت بلوچ
جلوه ها داده است بدان زیبا بلوچ
تیر مژگانش سنان آجین بود
مرده را حی می دهد زیبا بلوچ
آن لبان لعل گون همچون شراب
باده ها در جام کند دخت بلوچ
_مهدی_سزاوار

One comment

پاسخ دادن به ynnyz3744 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *