شعر۱۱۳۴
دل را به دلدار سپردیم که مستیم
با دلشدگان بر سر خمخانه نشستیم

درمیکده ما همره ساقی چونشستیم
از توبه خود در حرم و دیر گسستیم

از شاهد و ساقی نه پرسیم که هستیم
در وجد وسماع همره صوفی سردستیم

گفتیم که ما توبه کنیم توبه نصوح
ما توبه شکستیم‌ ولی دل نشکستیم

2 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *