شعر ۱۱۱
آیم به برت که ناله و داد کنم
فریاد ز بی کسی و ایام کنم
گویم دلا مکن که دیوانه شوم
آواره زدست توچومجنون بشوم
شعر ۱۱۱
آیم به برت که ناله و داد کنم
فریاد ز بی کسی و ایام کنم
گویم دلا مکن که دیوانه شوم
آواره زدست توچومجنون بشوم