شعر ۶۴

در جوانی دل به مه رویی سپردم او برفت
شورو شیدائی به دلبر داده بودم او برفت

عاقبت در کوی او منزل گزیدم او برفت
او برفت و دل برفت و آن جوانی هم برفت

6 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *