شعر ۷۷۴
سوداچه کنیم که صیدوصیاد یکیست
هر جا برویم جمله گفتار یکیست
از آمدن و رفتنمان سود ز کیست
عالم که همش غمست شادی برکیست
شعر ۷۷۴
سوداچه کنیم که صیدوصیاد یکیست
هر جا برویم جمله گفتار یکیست
از آمدن و رفتنمان سود ز کیست
عالم که همش غمست شادی برکیست
احسنت به شعر زیبا????????????
به به ناز دختر ملوس ?????????????
????????????????????????????
شعر عالی????????
ای جانم ???????شعربسیارعالی?????????
تو رها در من و من محو سراپاے توام
تو همہ عمر من و من همہ دنیاے توام
دل و جان تو گرفتار نگاه من و من
بس پریشان رخ و صورت زیباے توام
دلم از شوق تو لبریز و تو دیوانہ من
اے تو دیوانہ من ، عاشق و شیداے توام
دل تو صید کمند خم ابروے من است
من کہ مجنون تو و والہ لیلاے توام
نروم لحظہ اے از خواب و خیال تو عزیز
من دمادم همہ وقت غرقہ رویاے توام
تو گل باغ من و مرغ هوایم شده اے
من دلباختہ نیز ماهے دریاے توام