برچسب: شعر

شعر۹۱۴ خدا یا تو دانی که مستِ توام ز خمخانه ی تو ، نه میخانه‌ام اگر باده نوشم کَرَم از تو هست اگر می فروشم سخا از تو‌ هست سخن گر به گویم ز اعجاز توست شکایت کنم بخشش از سوی توست تو سلطانی خود به پا کرده ای جهان …

شعرa42 آمدم در جمع میخواران که میخواری کنم شور و مستی را زساقی کسب وعیاری کنم شاهد مجلس به وجد و هوهوی صوفی بپا سر کشی های جوانی را به ساقی وا کنم شکوه از بی مهری اغیار تا سر داده ام پیر مجلس ساغرم بشکست شکوه نا کنم گفت …

شعر۹۴۶ گر نماز بر پا کنم آن قبله گاه من تویی گر ره مسجد بجویم سجده گاه من تویی رشته مهر و محبت گربه بافم تار و پود تار و پود زندگانیم همه جانم تویی آتش عشقت به جانم شعله ها افروخته آن لب میگون صراحی برلب وجانم تویی آمدم …

شعر ۱۰۷۰ به سرا پرده دل کرده نگاهی گاهی دیده بر دیده ما کرده نگاری گاهی رنگ رخساره ما دیده به راهی گاهی جلوه ی قامت افتاده ز پایی گاهی میخرامد چو کبک بر سر کویش گاهی برقع از چهره برون کرده بجائی گاهی عقرب زلف کجش داده به بادی‌ …

شعر۹۶۲ رهزنی کار دل است و دلستانی کار دل این همه عیاری از دل شحنه ومستان زدل گر فغان از دل بر آید آه سوزان هم ز دل عاشقی ها گر کند دل ساز معشوقی ز دل ساقی مجلس ندا در می دهد فریاد دل شاهدان بر پا خیزید رقص …

شعر۸۴۵ حسرت به دلم ماند و ندیدم که بیائی ای دل تو بگو این همه بیگانه چرائی شوریدگی از ماست که دلدار ندیدیم ای هم نفسم بی خبر از گفته چرائی میخانه به میخانه پی یار دویدیم یک بار نه دیدیم که بگوئی تو چرائی ترسم که بمیرم رخ زیبات …

شعر a38 چون گریبان بازکردی نَکهَتَت جانم گرفت از لب لعلت سخن گفتی ایمانم گرفت مرغ جانم صیدکردی عاقبت‌ دامت گرفت با نوای دلنوازان شور و شیدائی گرفت چشم خواب آلوده ات بنیادهستیم‌ گرفت دوری از وصل وصالت دیده گانم راگرفت

شعر ۸۸۱ در غریبی لاف دلداری زدم ، دلدار کو بی مهابا سر به رسوایی زدم هوشیار کو گفته ام بی آبرو گشتم بگو دلدار کو کوس بد نامی بهر برزن زدم آن یار کو هرچه دیدم هرچه کردم بهر آن دلداربود بی سبب فریاد دلداری زدم دلدار کو

شعر ۸۳۰ چون جمال او به دیدم دل به رفت آنچه در دل داشتم از کف به رفت مرکب عقلم جنونم چون به دید آن برفت و این برفت و خود برفت عشق در سینه فغان سر داد و رفت دل برفت و عقل رفت و عشق رفت ساقی مجلس …