شعر۱۶۴ از نرگس مستش چنان مست و خرابم گز میکده آن باده به قیمت نگرفتم از شربت یاقوت لبانش چنان کام گرفتم کز باده چنین مست ز میخانه نگشتم از شاهد و ساقی به تماشا گرفتم فریاد بر آرند که میخانه گرفتم چون سلسله موش به رخسار گرفتم آواز بر …
برچسب: شعر_مهدی_سزاوار
شعر۱۶۳ اهرمن کیست که این فتنه عالم هم ازوست این چه شریست که دینداروبی دین پی اوست گر نبی ها فرستاده که شرش به کنند شر او بیشتر از بیش که شرش بکنند چه عزیزیست که بر خلق خدا حکم کند شیخ و زاهد ،بخلوت شده حکمش ببرند
شعر۱۶۲ زاهدان دل بر کنید از زاهدی دل سپارید بر دل و دلدادگی دلبران از بهر دل دل داده اند پیش ساقی دل به دلبر داده اند عاشقی را شیوه دل کرده اند عاشقان مفتون دلبر کرده اند شور و شیدائی ز دلبر دیده اند عشق و مستی رازعاشق دیده …
شعر۱۶۱ گفتم که بیا و عشق بنیاد کنیم در مکتب عاشقی سخن ساز کنیم از عشق و وفا جمله آغاز کنیم بر تار وجود ، ترانه آواز کنیم آمد ولی ز عاشقی ساز نکرد در بستر عشق مهر بر پا نکرد آمد ، چنان دلم به آ تش بکشید آن …
شعر۱۶۱ گفتم که بیا و عشق بنیاد کنیم در مکتب عاشقی سخن ساز کنیم از عشق و وفا جمله آغاز کنیم بر تار وجود ، ترانه آواز کنیم آمد ولی ز عاشقی ساز نکرد در بستر عشق مهر بر پا نکرد آمد ، چنان دلم به آ تش بکشید آن …
شعر۱۶۰ در جمع اسیران بسی گردیدم در مجلس عاشقان همی چرخیدم در بزم عارفان سخن بشنیدم در جمع زاهدان ز زاهد دیدم اما سخنی نکو تری نشنیدم آن کرده که از پیرخرابات دیدم
شعر۱۵۹ لیلی لیلی زبان مجنون بودست لیلی لیلی حکایت جان بودست لیلی لیلی قصه شیدائی هاست لیلی لیلی جان بسرعشق ووفاست
شعر۱۵۹ لیلی لیلی زبان مجنون بودست لیلی لیلی حکایت جان بودست لیلی لیلی قصه شیدائی هاست لیلی لیلی جان بسرعشق ووفاست
شعر۱۵۸ دلربائی کرده ای با دل کنون در دست توست عاشقت را در بدر آواره کردی مست توست گفته بودی گر بیایم خانه ام ویران توست تو بگوی جانا خودم حیران و ویران دست توست آمدی آتش زنی بر هستیم آن دست توست سینه ام آتش زنی آری بزن آن …
شعر۱۵۶ عشق شور است و شیدائی طلب عاشقی بر عشق و دلداری طلب عاشقی را درد و درمانیش درد کی شود درمان عاشق را زدرد