شعر ۹۱۶
تو چه دانی که دل در گرو خانه کیست
همه شب مست ز پیمانه جانانه کیست

دل سودا زده اش عاشق دیوانه کیست
شمع جانش ز فروغ پر پروانه کیست

دل به دریا زده ودیده رهش فرش زکیست
باده نوشیم که این شور ز کاشانه کیست

مست و مخموربه میخانه شتابان شده ایم
تابه بینیم که ساقی به طرب جانب کیست

ساز و طنبور نوازید که مجنون شده است
مهدی خانه به دوش در پی خمخانه کیست

One comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *