شعر ۹۱۶
تو چه دانی که دل در گرو خانه کیست
همه شب مست ز پیمانه جانانه کیست

دل سودا زده اش عاشق دیوانه کیست
شمع جانش ز فروغ پر پروانه کیست

دل به دریا زده ودیده رهش فرش زکیست
باده نوشیم که این شور ز کاشانه کیست

مست و مخموربه میخانه شتابان شده ایم
تابه بینیم که ساقی به طرب جانب کیست

ساز و طنبور نوازید که مجنون شده است
مهدی خانه به دوش در پی خمخانه کیست

One comment

پاسخ دادن به s4eedeh1 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *