شعر ۸۵۳
باز کن دیده که دیدار کنیم
سخن دل بزبان آمده گفتارکنیم
هدف عشق به یکباره پی یار کنیم
همچو حلاج سخن گفته سردارکنیم

2 Comments

  1. ماه بانوی ِ جزیره! دلبری را بیخیال دامن ِ گلدار ِ رقص ِ بندری را بیخیال من حواسم هست که دیوانه ات باشم مدام مو پریشان تر نکن، یادآوری را بیخیال
    می زنم پارو میان ِ موج های ِ نیلی ات
    ناخدا ! آن بادبان ِ روسری را بیخیال چشم الماس ِ زمرد پیکر ِ یاقوت لب!
    نقشه ی ِگنجی خودت،نقش ِپری رابیخیال پیش باید رفت در دریای ِ مواج ِ تنت
    نه! نینداز آن پلاک ِ لنگری را بیخیال تفرقه ایجاد خاهد کرد آخر این شکاف خط ِ بین ِ سینه های ِ مرمری را بیخیال دور ِانگشت ِتومیچرخم به هرسوخاستی آن سکان ِ حلقه ی ِ انگشتری را بیخیال دل ببر از من به هر اندازه میخاهی ولی
    دزد ِ دریایی ِ من! غارتگری را بیخیال با نگاهت تا ابد تنها مرا آتش بزن
    آسمان ِ خسته ی ِ خاکستری را بیخیال چون صدف وامانده آغوشم به مرواریدتو مال ِمن شوبعدازاین ودیگری رابیخیال ????

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *