شعر ۸۱۷
عاشقان را عالمی لطف و صفاست
شور و مستی عالمش بی انتهاست
هرچه عاشق ترشوی عشقت بجاست
در وجودت شورعشق چون انبیاست

2 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *