برچسب: شاعر

شعر۹۴۵ شرح رسوائی ما بر در و دیوار کنند سخن نغز نگویند و چه رسوات کنند همه جا وصف جمال دل و دلدار کنند چون حقیقت ندانند ز چه گفتار کنند می ندانند چه باشد سخن ازمی بکنند زلف دلدار ندیده شکن از مو بکنند به خرابات نه رفته خرابت …

شعرa67 گر بیائی به برم شور و شیدائی کنم مرغ دل را ز وفاداری به دام تو کنم لب میگون تو را جام شرابم بکنم چشم مخمور تو را ساغروپیمانه کنم

شعر۱۰۶۲ دوش در میخانه بودیم و‌چه حالی داشتیم ساقی و ساِغر به پای همدگر می داشتیم شاهد مجلس به رقص وصوفیان در وجدونای جای جای میکده هر یک نگاری داشتیم تار و طنبور در کنار نای غوغا کرده بود رقص مجلس را نگاه کبریائی داشتیم دف زنان یاهو کنان پیر …

شعر۸۷۱ در کوی می فروشان حرف و حدیث می بود گر مست گشته ای تو آنهم سخن ز می بود در کاروان دل ها گفتار عاشقان بود شور و شراب و مستی همراه دلبران بود

شعر۱۱۱۷ روز عشق و عاشقی بوی محبت می دهد چون نسیم صبحگاهی جان به دلبر می دهد عاشقان شیدا وشوریده ، چنان دل می دهند آنچه معشوق میدهد جانها به عاشق می دهد نکهتی از سوی تو آید ، مرا جان می دهد عشق و سودای تو جانان ، بوی …

شعر‌a68 ای کاش دمی بر در میخانه نشستی ای کاش پی عابد و زاهد ننشستی ای کاش ز محراب و سجاده گذشتی در میکده با ساقی و شاهد بنشستی

شعر a69 ‌ گر نگاهت میکنم این دیده ام بیمار توست آنچه میخواهد این بیمار از لبهای توست شربت دردم ز جام و ساغر لبهای توست گر شفاهی هست بر دیده زان لبهای توست

شعرa64 سرخی می در صُراحی جلوه گاه روی توست نشئه ی می در خماری گرمی از اندام توست برقع از رو وا کنی آنگه قیامت کار توست محشری بر پا شود آنهم بگویم کار توست خاموشی جایز نباشد پرپر گل دیدنو